OVER HET HOOFD GEZIENE COMPONENTEN VAN SHILAJIT

CREATIE VAN SHILAJIT

Onlangs hebben we ons intensief beziggehouden met het onderzoeken van de creatie van Shilajit, aangezien dit gebied tot nu toe geen solide wetenschappelijk onderbouwde verklaring had. Dankzij het uitgebreide onderzoek van Dr. Ghosal hebben we aanzienlijke vooruitgang geboekt op dit gebied. Hoewel we hier niet in detail op zullen ingaan, kun je onze artikelen hier (Deel 1) en hier (Deel 2) vinden voor meer informatie. Als je een van deze twee artikelen hebt gelezen, zul je opmerken dat we bepaalde bio-substanties vaak noemen. Daarom willen we deze stoffen wat meer aandacht geven, omdat ze een belangrijke rol spelen in de creatie van Shilajit en de werking ervan op het menselijk lichaam. Laten we eens kijken naar DCP's & DBP's.

DCP's en DBP's... wat betekent het eigenlijk?

In eenvoudige bewoordingen zijn DCP's (dibenzo-α-pyronen) en DBP's (dibenzo-α-pyronen chromoproteïnen) componenten die deel uitmaken van Shilajit, naast andere stoffen. Deze stoffen vertonen verschillende biologische activiteiten, zoals cytotoxische, antioxidante, antiallergische, antimicrobiële, antinematodale en acetylcholinesteraseremmende eigenschappen. In de afgelopen decennia zijn er ten minste 53 dibenzo-α-pyronen gemeld.

Interessant genoeg komen deze bioactieve stoffen van Shilajit ook voor bij levende dieren en in menselijk bloed. In Shilajit lijken zowel biotische als abiotische routes werkzaam te zijn, terwijl bij meteorieten alleen de abiotische route actief is. Het bestaan van DBP- en fullerene-DBP-adducten bij mensen suggereert een lange geschiedenis van het voorkomen van deze bioactieve stoffen in Shilajit. De ongewone stabiliteit van Shilajit en zijn bioactieve producten kan te danken zijn aan de bijdrage van schalie met metaal- en mineraalionen.

Bewerkt Shilajit is gemeld om een aantal belangrijke biologische activiteiten te vertonen bij dieren en mensen. Onder deze activiteiten vallen het overdragen van energie en het verlagen van de bloedsuikerspiegel op. Andere bioactiviteiten omvatten aanhoudende verlaging van de bloeddruk, gunstige effecten op het hart, afrodisiacum effect, verbetering van leerprestaties, geheugenherstel en immunomodulatie. De bioactieve stoffen in Shilajit zijn onder andere DBP's, DCP's, vetzuren, fullerenen en fullerene-DBP-adducten. Hoewel de bijdragen van DBP's, DCP's en vetzuren gedeeltelijk zijn vastgesteld, ontbreekt volledige karakterisering. Onlangs is ontdekt dat bewerkt Shilajit naast DBP's, DCP's en vetzuren ook fullerenen en fullerene-adducten moet bevatten als de vierde en vijfde verplichte bioactieve stoffen.

ENERGIE-OVERDRACHT EN ANTI-DIABETISCH EFFECT

Een van de meest interessante aspecten van Shilajit is het effect op energie-overdracht. Hoewel we ELKE VORM VAN DIERPROEVEN OP GEEN ENKELE WIJZE ONDERSTEUNEN, heeft het onderzoek van Dr. Ghosal wel enkele opmerkelijke bevindingen aan het licht gebracht. Shilajit met fullerene-DBP-adducten verbeterde aanzienlijk de energiestatus van muizen die vermoeid waren door inspanning. Het energiebevorderende effect van Shilajit met fullerene-DBP-adducten was vergelijkbaar met dat van Co-enzym Q10. De door FST geïnduceerde verslechtering van de CoQ-status bij muizen leidde tot een daling van 75% in de CoQ-concentratie in het bloed en een stijging van 65% in de spieren bij dieren onder controle van lichaamsbeweging.

Het is interessant op te merken dat zowel Fullerene als Fullerene-adducts die voorkomen in meteorieten, ammonieten en Shilajit een krachtig antidiabetisch effect vertonen bij tests. Het effect is veel uitgesprokener in Shilajit-extracten die fullereen en fullerene-adducten bevatten dan in monsters die vrij zijn van fullereenchemische verbindingen. De antidiabetische activiteit van Shilajit is bijna vergelijkbaar met die van insuline en glibenclamide. Shilajit zonder fullereen en fullerene-adducts vertoonde daarentegen slechts een zwakke activiteit in de anti-diabetische screening. Dit suggereert dat fullereen en fullerene-adducts essentieel zijn voor het antidiabetische effect van Shilajit.

Tot slot zijn DCP's en equivalenten aangetroffen in veel biotische en abiotische onderwerpen. Onderzoek heeft aangetoond dat DCP's voorkomen in dierlijk en menselijk bloed, en hun vormingsroute is gerelateerd aan meervoudig onverzadigde vetzuren. Er is ook een hypothetische abiotische vormingsroute voorgesteld, waarbij poly-β-keton-intermediairen betrokken zijn. Shilajit heeft bewezen verschillende energiegerelateerde bioactiviteiten op te wekken, waaronder het anti-diabetische effect en ATP-geïnduceerde energieverhoging.

Ondanks de krachtige bioactiviteiten die Shilajit vertoont, heeft het nog geen plaats gevonden in de moderne geneeskunde vanwege een gebrek aan kennis. Er valt nog veel meer te ontdekken, maar met de recente schatting van het chemische profiel van Shilajit zijn steeds meer mogelijkheden in zicht... wie weet wat toekomstige ontdekkingen kunnen brengen.

Voor meer bronnen en informatie kun je terecht op:

- https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/and.12482
- https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/ptr.5018
- https://scielo.conicyt.cl/scielo.php?pid=S0717-34582008000300001&script=sci_arttext&tlng=en
- https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/003807179190082U
- https://www.imedpub.com/articles/synthesis-characterization-and-antimicrobial-activity-of-somedibenzopyrone-derivatives.pdf
- https://patents.justia.com/patent/9901596